Martin Heidegger
Wygląd
Martin Heidegger (1889–1976) – niemiecki filozof, jeden z głównych przedstawicieli egzystencjalizmu.
Czas światoobrazu
[edytuj](tłum. Krzysztof Wolicki)
- Nic dziwnego, że humanizm dopiero tam wypływa na wierzch, gdzie świat staje się obrazem. (…) Charakteryzując takie właśnie rozumienie człowieka, które wyjaśnia i ocenia byt w całości, wychodząc od człowieka i do człowieka go odnosząc.
- Źródło: s. 80
- Zobacz też: humanizm
- Podstawowym procesem nowożytności jest podbój świata jako obrazu.
- Źródło: s. 81
- Tam, gdzie świat czyni się obrazem, byt w całości zakłada się jako coś, na co człowiek się nastawia i co chce zatem pozwać przed siebie, mieć przed sobą. Światoobraz w rozumieniu istotnym nie oznacza więc obrazu świata, lecz świat pojmowany jako obraz. W tym ujęciu byt w całości bytuje dopiero i tylko o tyle, o ile postanawia go człowiek, który przedstawia i dostawia, wytwarza. Tam, gdzie powstaje światoobraz, zapada istotna decyzja o bycie w całości. Bycia bytu poszukuje się i znajduje się je w tym, że jest on przedstawiany. (…) To nie światoobraz zmienia się z niegdyś średniowiecznego w nowożytny, to sam fakt, że świat staje się obrazem, znamionuje istotę nowożytności.
- Źródło: s. 77, 78
Inne
[edytuj]- Ale dlaczego zajmujemy się ową nicością? Nicość jest odrzucona przez naukę i uświęcona jako nierzeczywista. Nauka nie chce nic wiedzieć o owym „nic”. Czym jest nicość? Czy nicość istnieje tylko dlatego, że istnieje „nie”, tzn. negacja? Czy też może „nie” i negacja istnieją tylko dlatego, że istnieje nicość? My uważamy: nicość jest prostą negacją całości bytu. Trwoga ujawnia nicość. To nicość sama nicoś-ciuje.
- Źródło: Richard H. Popkin, Avrum Stroll, Filozofia, Poznań 1994, s. 493.
- Artysta jest źródłem dzieła. Dzieło jest źródłem artysty.
- Zobacz też: artysta
- Bycie ku śmierci.
- Źródło: Andrzej Przyłębski, Duch czy życie? Studia i szkice z filozofii niemieckiej, Wydawnictwo Naukowe WNS UAM, 2011, s. 193.
- (…) dzieje oznaczają nie tyle „przeszłość” w sensie czegoś przeszłego, ale pochodzenie z niej. To, co „ma swoje dzieje”, sytuuje się w kontekście pewnego stawania się.
- Źródło: Bycie i czas, tłum. Bogdan Baran, PWN, Warszawa 1994, s. 530.
- Irracjonalizm – jako opozycja do racjonalizmu – wypowiada się zerkając tylko ku Temu, na co racjonalizm jest kompletnie ślepy i obojętny.
- Źródło: Bycie i czas, tłum. Bogdan Baran, PWN, Warszawa 2013, s. 175.
- Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji.
- Źródło: Stefan Sarnowski, Zmierzch absolutu? Z problemów filozofii chrześcijańskiej i egzystencjalistycznej, PWN, Warszawa 1974, s. 117.
- Język jest domem bycia.
- Die Sprache ist das Haus des Seins. (niem.)
- Źródło: Hanna Buczyńska-Garewicz, Milczenie i mowa filozofii, Wydawn. IFiS PAN, 2003, s. 17.
- Mając na względzie poezję, objaśnienie wiersza musi dążyć do tego, by stać się zbędnym. Ostatni, ale też najtrudniejszy krok każdej wykładni polega na usunięciu się w cień z objaśnieniami wobec czystego istnienia wiersza.
- Źródło: Objaśnienia do poezji Hölderlina, tłum. Sława Lisiecka, Wydawnictwo KR, Warszawa 2004, s. 8.
- Myślenie „nihilizmu” oznacza raczej stanie w tym miejscu, z którego wszelkie czyny i cała rzeczywistość naszej epoki dziejów Zachodu czerpią swój czas i swoją przestrzeń, swoją podstawę i swoje tło, swoje drogi i cele, swój porządek i jego prawomocność, swoją pewność i swoje wahanie – jednym słowem: swoją „prawdę”.
- Zobacz też: nihilizm
- Rezygnacja jest gotowością do wejścia w nowy układ.
- Zobacz też: rezygnacja
- Umieć pytać znaczy: umieć czekać, nawet życie całe.
- Źródło: Bycie i czas
- Zobacz też: życie
- Wiara, która nie jest stale wystawiana na możliwość niewiary, nie jest wiarą, ale zwykłą wygodą.
- Źródło: Wprowadzenie do metafizyki
- Zobacz też: wiara
- Zapytywanie jest pobożnością myślenia.
- Źródło: Vorträge und Aufsätze, Pfullingen 1954, s. 44.
- Zagrożenie człowieka nie pochodzi od niebezpiecznego, być może, dla życia działania maszyn i aparatury technicznej. Właściwe zagrożenie już dotknęło człowieka w jego istocie. Panowanie zestawu grozi tym, że człowiekowi mogłoby zostać odmówione wkroczenie w bardziej źródłowe odkrywanie, a w ten sposób także doświadczanie przekazu bardziej początkowej prawdy.
- Źródło: Pytanie o technikę w: Technika i zwrot, tłum. Janusz Mizera, Kraków 2002, s. 36.